Terug naar de homepage
Terug naar de homepage
Terug naar de homepage
Terug naar de homepage
Terug naar de homepage
Terug naar de homepage
Terug naar de homepage
Terug naar de homepage

Laatst bijgewerkt: dinsdag 30 januari 2024.

  Geschiedenis van de FLAL. Opgericht: 7 juni 1973

 

Wsv FLAL 50 jaar. 

 

Hoe een wild idee uitgroeit tot een vereniging van formaat.

 

 Rust plaatsIn de jaren zeventig van de vorige eeuw was wandelen bij lange na niet zo populair als vandaag de dag. Zeker niet als je dat ook nog eens in verenigings- of zelfs wedstrijdverband deed. Werd  men lid van een vereniging dan was het gebruikelijk dat men in een groep, allemaal hetzelfde gekleed, op pad ging. Verdekt opgesteld stonden beoordelaars die de groepen inspecteerden en punten gaven.  Aan het eind van het seizoen was de groep, die de meeste punten verzameld had de winnaar van dat seizoen. Die tak van wandelsport is inmiddels vrijwel helemaal verdwenen. Wandelaars met een geestelijke beperking lopen nog wel in groepen, maar de jurering vindt niet meer plaats.

 

 Individueel  wandelen kon je onder andere bij  de LAT (Lange Afstand Tippelaars), een sportvereniging die vooral het snelwandelen propageerde . De afdeling Noord van deze vereniging wilde in de wintermaanden ook graag recreatieve tochten op het programma hebben, want men was tot de conclusie gekomen dat wandelen wel degelijk goed voor de gezondheid was. Het hoofdbestuur van wv LAT in Amsterdam wilde echter niets weten van het idee.

Rust plaats

 

 Gerrit Bruining, onze oud voorzitter en erelid, was in die tijd bestuurslid van afdeling Noord van wv LAT. Samen met twee wandelcompanen,  Cor de Boer en Johan Vellinga,  is toen het plan opgevat om tijdens de winter recreatieve wandeltochten uit  te zetten en te kijken of er animo was om aan die tochten mee te doen. Gerrit woonde in Lekkum, een dorp onder de rook van Leeuwarden en de eerste tochten startten vanuit zijn huis. Al snel was duidelijk dat er in een behoefte werd voorzien en op 7 juni 1973 werd wsv FLAL opgericht. Naarmate er meer deelnemers kwamen, werd het ondoenlijk om vanuit een woning te starten en mocht de FLAL als eerste het toen pas voltooide dorpshuis “De Weeme” gebruiken. Tot op de dag van vandaag is dorpshuis “De Weeme” de thuisbasis van de vereniging. Helaas is het door de groei van het aantal wandelaars de laatste jaren niet meer mogelijk het dorpshuis als startlocatie te gebruiken, maar de Algemene Ledenvergadering vindt er elk jaar plaats. De FLAL had in de begin jaren ook een mascotte: de bok van Gerrit Bruining. Deze vrolijkte met zijn aanwezigheid de start en finish van de tochten in Lekkum op.

 

 In die eerste jaren was er veel tegenwerking vanuit de LAT en de toenmalige NNWB (Noord Nederlandse Wandelsport Bond). De NNWB wilde dat de FLAL zich bij hen aansloot, maar dat kostte teveel en aan de diensten die aangeboden werden, zoals startkaarten en jurybeoordeling, had de vereniging geen behoefte. Uiteindelijk heeft de FLAL zich indertijd aangesloten bij de KNBLO. Het aantal te organiseren wandeltochten was ‘vrij’ en er werden minder afdrachten gevraagd.

 

 Vanaf de start van de FLAL is er gekozen voor 12 wandeltochten gedurende de wintermaanden; in die tijd zeven vanuit Lekkum, drie in Drenthe, één in Noord-Holland en één in Groningen. In de praktijk betekende dat in die tijd 24 weken werk. Alles deden de drie mannen zelf; routes plannen, tocht uitzetten, routes uittypen, wandelaars inschrijven en alle administratie bijhouden. ’s Zomers werd er aan de routes gewerkt.  Vaak werd  een tocht op vrijdagavond voorgelopen en tegelijkertijd gepijld.

 

 In de begin jaren werden de meeste tochten georganiseerd vanuit Lekkum. De routebeschrijving was kort in vergelijking met heden, want soms had een tocht maar negen wegen; dus lange rechte stukken. Ik herinner me nog goed de Dokkummer Ee tocht. Langs de ene kant liep je naar Birdaard om langs de andere kant van het water weer terug naar Lekkum te lopen. Dat er vrij snel na de oprichting van de FLAL ook tochten vanuit Drenthe,  Groningen en Noord-Holland georganiseerd werden, had te maken met het feit dat meerdere leden indertijd van wv LAT  overgestapt zijn naar de FLAL.

 Wachten op de wandelaar

 De afstanden die men in de begin jaren liep, waren met recht lange afstanden. Pas na het 25jarig jubileum werd de 25 km een begrip, maar voor die tijd was 35 km de kortste afstand. Er is heel in het begin zelfs een periode geweest, dat er elke veertien dagen 45 of 60 km gelopen werd.  In dat kader was de vereniging aangesloten bij de commissie lange afstanden (CLA) van de KNBLO-NL en de NWB. De 60 km tocht die nu in 2023 nog steeds georganiseerd wordt, valt nog altijd onder de CLA.

 In de loop der jaren is de vereniging uitgegroeid tot een organisatie met meer dan 1100 leden met een unieke sfeer.