Terug naar de homepage
Terug naar de homepage
Terug naar de homepage
Terug naar de homepage
Terug naar de homepage
Terug naar de homepage
Terug naar de homepage
Terug naar de homepage

Laatst bijgewerkt: dinsdag 30 januari 2024.

Diederick Sonoy wandeltocht Pieterburen

Nu wandeltochten eindelijk weer mogen doorgaan, kijk ik wekelijks of elke 2 weken uit naar de volgende FLAL tocht. Gelukkig heb ik in september nog in Leutasch (Oostenrijk) gewandeld anders waren deze 2 tochten erg zwaar geweest.

Zeven jaar geleden begon voor mij het FLAL avontuur en heb toen enkele tochten meegedaan en het 2de jaar ook nog, maar helaas door studie een hele pauze genomen. Ik ben sinds het seizoen van 2019/2020 toch weer de FLAL gaan wandelen. Ik zag vaak op tegen de grote afstand van 25 kilometer en zei toen in 2019 van ik ga het gewoon proberen, want starten is belangrijker dan finishen.

Voor wie mij nog niet kent, ik ben Jolina en woon momenteel in Gytsjerk. Vaak loop ik de FLAL tochten met mijn ouders (Arno & Irene), die speciaal naar mij toerijden vanuit Zuid-Holland voor elke FLAL tocht. Ik wens altijd iedereen veel plezier met wandelen en ook met mijn verslagje van de Pieterburen wandeltocht.

In de vroege ochtend iets wat laat beginnen wij (ik en mijn ouders) onze 25 kilometer tocht in Pieterburen om 9.30. De tocht begint richting de dijk, een prachtig stukje mens en natuur. Opvallend is wel dat erg veel wind was die dag, maar gelukkig was het wel droog. Aangekomen bij de dijk worden we begroet met een mooi standbeeld “De Wadloper”. Na de dijk en een stuk verder volgt alweer het volgende monument en sloegen wij af naar links. In mijn geval alweer blij dat ik de eerste 7 kilometer behaald heb en nog steeds een goed tempo loop. Het volgende op de route was het plaatsje Den Andel waar ook de eerste rustpost op ongeveer 10.7 kilometer is. Voordat we het dorpje inkomen was er eerst nog een prachtig foto moment met de molen natuurlijk en de rustpost was ook zeker niet eentje die je zou overslaan. Met heerlijk zelfgemaakte appeltaart. Een plaatsje vinden om te zitten was wat moeilijker, maar de sfeer was gezellig. Na even kort bij de EHBO mijn voet te hebben moeten intapen wegens een kapotte sok, vervolgen wij onze weg richting het mooie Groningse platteland. Het weer is inmiddels iets minder en wat kleine druppeltjes komen helaas naar beneden, gelukkig hield het snel op. We passeren inmiddels aan de rechterkant een mooi beeld van een appel bij de Streekhof, even een foto en verder. Net zoals even later het pad waar de kerktoren al gezien kan worden van Saaxumhuizen. Daarna was weer een mooi stuk platteland tot aan de rustpost of beter gezegd de “FLAL WC”. Ondanks dat ik de dijk een erg mooi onderdeel van de tocht vond, begon hier toch ook een fantastisch pad langs het water, met even een korte stop op de boomstronk, gezien de bankjes schaars waren. Helaas hield het pad daarna snel op en begonnen en werd het op de weg lopen. Tot dat we de volgende mijlpaal konden zien de brug, waar ik ook even gerust heb en mij gevraagd werd door de 40km-lopers of ik het Pieterpad liep? Dat helaas nog niet, maar een 25kilometer vind ik momenteel al een hele prestatie. Na nog wat bochtjes en een mooie paar meters langs de kerk gelopen te hebben zie ik het startpunt van het Pieterpad en weet ik dat het dorpshuis in zicht komt. Uiteindelijk liep ik de tocht 5 minuten sneller dan in Beetsterzwaag, maar zeker niet minder genoten. Tot de volgende FLAL tocht.

Jolina