Fokje in gesprek met….
Harry (1952) en Martha (1953) van der Weerd. Ze wonen in Blijham en zijn lid van de FLAL sinds 2014.
Hoe hebben jullie elkaar ontmoet?
Harry: We zijn allebei geboren in Appingedam. Ik ben op jonge leeftijd, samen met mijn ouders, verhuisd naar Emmen en daarna hebben we op diverse plaatsen in Nederland gewoond. Toen ik vijftien was, verhuisden we vanuit Delft weer naar Appingedam.
Martha: ik woonde nog in Appingedam en zo is het gekomen dat wij elkaar ontmoetten op de middelbare school.
Een echte jeugdliefde dus. Wat trok jullie aan in elkaar?
Martha: “Harry op zijn Puch en Martha op haar Mobylette”. We hielden beiden van stevige rock- en blues muziek. In de jaren zestig en zeventig bezochten we veel concerten. Golden Earring, Cuby and the Blizzards, Livin Blues, Q65 en Focus waren onze Nederlandse favorieten. Op het internationale muzikale vlak ging onze voorkeur uit naar Pink Floyd, Neil Young en niet te vergeten: de Stones, waarvan we ook vaak concerten hebben bezocht.
En na de middelbare school?
Harry: Ik ging in Appingedam naar de Pedagogische Academie en Martha ging werken in de gezondheidszorg. We woonden toen al samen in de binnenstad van Appingedam.
Na mijn afstuderen kreeg ik een baan als onderwijzer in Bellingwolde.
Martha: Een woning was zo beschikbaar via de gemeente Bellingwedde. Maar zoals dat toen gebruikelijk was, moest er eerst wel even worden getrouwd, ha, ha! In 1975 verhuisden we naar Bellingwolde.
Hoe ging het verder?
Martha: Harry werkte als onderwijzer en ik werd huisvrouw. We kregen 2 dochters.
Beiden waren we actief in het verenigingsleven van onze nieuwe woonplaats. Ik nam zitting in diverse besturen van verenigingen en maatschappelijke instanties: o.a. als secretaris van een instelling Beschermende Woonvorm en een speeltuinvereniging, als bestuurslid van een verzorgingstehuis en als gemeenteraadslid van Bellingwedde
Harry: Ik was zeer betrokken bij de plaatselijke voetbalvereniging: als penningmeester, als redactielid van het clubblad en als actief voetballer. Daarnaast zette ik me in voor Veilig Verkeer Nederland en ik was óók lid van de gemeenteraad in Bellingwedde, van 1992 tot 1998.
Martha: Eind jaren tachtig, onze beide dochters werden zelfstandiger, pakte ik mijn werk weer op in de gezondheidszorg, als leidinggevende in een verpleeghuis. Ook ging ik aan de studie voor een managementopleiding.
Harry: Ik werd in de jaren negentig benoemd tot directeur van een basisschool in Bellingwolde. In 2014 heb ik afscheid genomen van het onderwijs en ben met pre-pensioen gegaan. Ook Martha was al gestopt met haar werk. We kunnen nu genieten van onze vrije tijd.
Hoe geven jullie vorm aan dat “genieten van je vrije tijd”?
Martha: Onze twee dochters hebben inmiddels allebei een partner en er zijn vier kleinkinderen bij gekomen. Oppassen op de kleinkinderen is een welkome invulling van onze dagelijkse activiteiten. Maar zeker niet de enige. Qua tijdsbesteding staat het wandelen al jaren op de eerste plaats. Daarnaast zijn we nog steeds maatschappelijk actief. Ik ben voorzitter van het Provinciaal Bestuur Groningen van “Vrouwen van NU’’.
Harry: Ik ben betrokken bij de markering van het Noaberpad, ik neem een deel van deze route voor mijn rekening. Daarnaast werk ik als vrijwilliger bij Staatsbosbeheer Westerwolde. Als seizoenkaarthouder van FC Groningen bezoek ik graag en vaak de wedstrijden. Om mijn conditie op peil te houden, ben ik regelmatig te vinden in de sportschool.
Martha: ik houd mijn conditie op peil door twee keer in de week met een vriendin een lange afstand in de omgeving van Blijham te wandelen, buiten de tochten om die Harry en ik samen lopen in het weekend. Af en toe pakken we de fiets, maar wel elektrisch.
Harry: Beiden zijn we actief als voorlopers voor de ontwikkeling van het Pronkjewailpad.** Vorig jaar hebben we voorgelopen voor de Noordroute, dit jaar zijn we bezig om hetzelfde te doen voor de Zuidroute. Als alles naar verwachting verloopt, zal deze Zuidroute volgend jaar worden opengesteld voor het wandelpubliek.
Martha: We bezoeken nog steeds muziekconcerten, gaan graag naar lezingen en theatervoorstellingen. Ook genieten we er van om uit eten te gaan. Dit laatste vooral bij ons over de grens in Duitsland; het is goed en goedkoop. We zijn natuurlijk wel Groningers, ha, ha, het mag niet teveel kosten. Tuinieren en lezen doen we ook met veel plezier.
Wandelen staat op de 1e plaats qua tijdsbesteding. Kunnen jullie daar wat meer over vertellen?
Harry: Eind jaren negentig zijn we begonnen met het wandelen van plaatselijke ommetjes. Met vrienden zijn we gestart met het Pieterpad. Daarna kwamen aan bod: het Drenthepad, Friese Woudenpad, Noaberpad, Wad- en Wierdenpad (nu Hollands Kustpad), Krijtlandpad,
Twentepad, Jacobspad, Watersnoodpad, Texelpad, Scholtenpad, Streekpad Nijmegen, Streekpad Westerwolde en natuurlijk het Pronkjewailpad. We zijn nog bezig met het Elfstedenpad.
Martha: In 2009 namen wij voor het eerst deel aan een wandeltocht van de FLAL in Nieuweschans. Het beviel ons zo goed dat we besloten om de wandelingen van de FLAL in het winterseizoen te lopen. We waren eerst geen lid, maar in 2014 besloten we om beiden lid te worden. Dit leverde alleen maar voordelen op. Behalve de kortingen die je krijgt bij wandeltochten en -evenementen, ondersteun je hiermee een vereniging. Door de regelmaat van de zaterdagse FLAL tochten, en inmiddels ook tochten bij andere wandelverenigingen, hebben we in de loop der jaren veel mensen ontmoet, waarmee we contacten onderhouden en vriendschappen hebben gesloten. Ook buiten het wandelen om onderhouden we deze ontstane vriendschappen. Dit alleen al, is een win-win situatie. Je komt elkaar regelmatig tegen. Niet alleen op zaterdagen, maar ook bij wandel-4-daagses. Wij lopen graag zulke meerdaagse tochten. We hebben al veel 4-daagses gelopen: De Drents Friese Woud Wandelvierdaagse in Diever (2x), De Nijmeegse wandel4daagse (3x), de Marbella 4Days Walking (Spanje) (2x), de Heuvelland4daagse in Berg en Terblijt (4x), het Mallorca Walking Event (Spanje) (1x) en de Plus Wandel4daagse in Alkmaar (3x). Voor meerdaagse tochten in Nederland reserveren we een plek voor de caravan op een camping in de buurt van de startplaats.
Wat betekent het wandelen voor jullie?
Harry: We zien veel voorbeelden van FLAL leden die er vitaal uitzien, actief zijn en toch ruimschoots de zestig zijn gepasseerd. Het is medisch bewezen dat wandelen een uitstekende sport is om je lichaam conditioneel en geestelijk op peil te houden.
Martha: Natuurlijk weegt het plezier mee dat we beleven aan de wandeltochten, alsmede de contacten die je maakt en onderhoudt door het regelmatig wandelen. Allebei hopen we dit nog lang te kunnen volhouden.
** Het ontwikkelen van het Pronkjewailpad is een initiatief dat is ontstaan vanwege het succes van “Tocht om de Noord”. Het Pronkjewailpad is een nieuw langeafstandspad in de provincie Groningen en heeft als doel toeristische toppers in deze provincie te verbinden. (Fokje).