Fokje in gesprek met ….

…. de laatste keer.

Op zaterdag 7 maart 2020 heb ik, net als velen van jullie, mijn laatste FLAL-tocht gelopen. Dit was tevens de laatste georganiseerde tocht tot nu toe. Door het coronavirus is mijn wandelleven behoorlijk veranderd. Mijn inspiratie voor het schrijven van deze stukjes doe ik op tijdens de ontmoetingen met medewandelaars. Mijn bron is nu dus min of meer “opgedroogd”. Ook zal ik in de toekomst veel wandeltochten missen omdat mijn man en ik een deel van het jaar in Griekenland verblijven. Daarom heb ik besloten te stoppen met het schrijven voor het FLAL ledenblad. In mijn laatste bijdrage vertel ik graag iets over Griekenland en het wandelen in dit warme en bergachtige land.

Peloponnesos - Messinia
Al een aantal jaren gaan mijn man Klaas en ik voor een wandelvakantie naar Griekenland. We verblijven dan op de Peloponnesos, een schiereiland in het zuidwesten van het land. Een gebied met een prachtige natuur en veel archeologische vindplaatsen, waaronder Olympia en Sparta.
Wij hebben ons hart verpand aan het departement Messinia, het meest zuidwestelijke deel van de Peloponnesos. Een ongerept, weinig toeristisch gebied. Bergachtig, en aan 3 kanten omringd door de Ionische Zee, dat onderdeel is van de Middellandse Zee. Messinia is een vruchtbaar landbouwgebied met ontelbaar veel olijfbomen en met een mooie afwisselende natuur, historische stadjes, leuke badplaatsen en traditionele dorpen. En voor ons heel belangrijk, met een heerlijk klimaat. De zomers zijn droog en heet, maar voor- en najaar zijn lekker warm. En zelfs in de winter zijn de temperaturen heel aangenaam met veel zon. Hierdoor gedijen sinaasappel- en citroenbomen goed, en ook bv. avocado-, vijgen- en granaatappelbomen. Bougainvillea, oleanders, palmbomen en agaves doen het hier ook geweldig.
De hoofdstad van Messinia is Kalamata, een levendige stad met een grote haven en een vliegveld. De hoogste berg is de Taygetos (2040 meter), deze ligt aan de grensstreek met het departement Lakonia.
Tot de belangrijkste bezienswaardigheden van de streek behoren de vele indrukwekkende middeleeuwse kastelen, zoals die van Koroni, Methoni en Pylos. Dit zijn populaire kustplaatsen met een mooie haven en veel horeca.
Indrukwekkend is ook de Voidokiliabaai bij Navarino. De baai heeft de vorm van de Griekse hoofletter Omega (Ω) en is een van de mooiste van Griekenland. Vlakbij Navarino, bij het dorpje Gialova, ligt een prachtige18-holes golfbaan.
Fijne stranden zijn er vooral aan de westkust. Bij Kyparissia zijn meerdere grote zandstranden. Hier legt de schildpad Caretta-Caretta haar eieren.
Bij het dorpje Mavromati bevindt zich Oud-Messini, een van de belangrijkste opgravingen uit de Griekse geschiedenis en volgens ons vele malen mooier dan het veel bekendere Olympia.
Niet spectaculair, maar heel sfeervol zijn de vele kleine dorpjes die verscholen liggen in de bergen, met vaak een kerk en een kafenion (kroegje). Bij deze laatste kun je op je gemak zitten met een kop koffie of een biertje. Vaak krijg je bij je goedkope drankje ook nog gratis een bakje pinda’s, chips of bv. wat brood met olijfolie.

Hoe komt een mens er toe om hier zijn vakantie door te brengen
In ons geval, omdat vrienden van ons hier al sinds 2007 een huis hebben. Gezamenlijk met enkele andere inwoners van dit gebied, allen wandelaars, hebben zij een wandelgids met 23 tochten samengesteld. Nadat deze gids “Endaxi? Nee dank u, wij lopen liever!” uitkwam (te koop via websites), hebben wij in 2015 onze 1e wandelvakantie hier doorgebracht. We hebben gewoon op eigen gelegenheid een vlucht geboekt, vakantiehuis gehuurd, huurauto gereserveerd, wandelgids ingepakt en we zijn gegaan. Deze kennismaking met Messinia resulteerde er in dat ik het jaar erop, in 2016, als Reiscommissielid van Vrouwen van Nu, een wandelvakantie heb georganiseerd naar dit gebied. Met 22 vrouwen hebben we een schitterende 8-daagse wandelvakantie gehad.
Klaas en ik zijn daarna nog 2 lange periodes in dit gebied geweest en hebben toen een huis gehuurd van Nederlanders die op dat moment niet in Griekenland waren. We hebben meerdere fietsvakanties in Griekenland doorgebracht en veel van dit grote land gezien. In 2018 hebben we besloten om in het zuidwesten van Messinia zelf een huis te kopen. In dat jaar vonden we niets wat we geschikt achtten. In 2019 is het wél gelukt. Een mooi huis met een prachtige olijfboomgaard in Tapia, een gehuchtje vlakbij het stadje Methoni en 10 km vanaf het grotere Pylos. Slechts 1,5 km vanaf de zee, ca. 120 hoog en met prachtig zeezicht op zowel het zuiden als het westen. We kunnen ’s avonds de zon in de zee zien zakken.

Wandelen – Free Walkers
Net als in Nederland wandelen we hier veel. Naast onze eigen uitstapjes, wandelend of fietsend, lopen we georganiseerde tochten. Er is een kleine groep vrijwilligers die elke woensdag en elke zaterdag een tocht organiseert. Eén persoon of een echtpaar neemt het
op zich om een tocht uit te zetten. Klaas en ik doen inmiddels met veel plezier mee aan deze organisatie door ook af en toe een route uit te zetten en te begeleiden. Deelname kost niets en je hoeft je niet van te voren aan te melden. Het is geen vereniging, er is dus ook geen lidmaatschap vereist. Iedereen die goed kan wandelen, mag meelopen. Ook vakantiegangers die maar enkele weken in het gebied verblijven, zijn welkom.
Er is een website, www.freewalkers.eu (Nederlands/Engels/Duits) waarop de wandeltochten worden aangekondigd. Er wordt vermeld: de datum; de startplaats en de starttijd; globaal de route met het aantal pauzes; de moeilijkheidsgraad en de afstand. Die afstand wisselt, maar ligt bijna altijd onder de 20 km. Het lopen in de bergen en de heuvels is zwaarder dan op de vlakke Nederlandse paden. Ook hoge temperaturen maken het moeilijker. De start is zoveel mogelijk in de buurt van een gelegenheid waar we na afloop gezamenlijk nog iets kunnen drinken. Na elke tocht worden er foto’s op de website geplaatst. De deelnemers aan de tochten, vaak niet meer dan 30 personen, zijn vooral Nederlanders, Engelsen, Duitsers en Oostenrijkers, maar eigenlijk tref je gedurende het jaar deelnemers uit veel Europese landen. Wandelen is hier erg populair onder de “import-Grieken”. Slechts af en toe loopt er een autochtoon mee. De meeste Grieken vinden het vreemd dat je vrijwillig zo’n eind gaat lopen. Als je onderweg met een Griek aan de praat raakt en ze horen waar je langs wilt gaan, meestal via zandpaden en kleine weggetjes, wijzen ze je steevast een andere route. Eentje die ze zelf met de auto rijden, die weg is immers korter en heeft een beter wegdek.
Hoewel hier geen massatoerisme is, wonen er wel opvallend veel buitenlanders. Daardoor zie je tijdens de wandeltochten regelmatig bekende gezichten van mensen die weer een periode in hun Griekse huis verblijven, om daarna weer naar hun eigen land terug te keren. Dus precies zo als wij het ook doen. Deze wandeltochten hebben naast de aspecten van het leren kennen van de omgeving, te bewegen en lekker bezig te zijn, ook duidelijk als doel om de sociale contacten te onderhouden. Na elke wandeltocht is er dus de eerder genoemde gezamenlijke nazit. Heel gezellig! De voertaal is Engels. Natuurlijk praat je Nederlands met je landgenoten. Maar weinig buitenlanders spreken Grieks, vaak alleen wat woorden of uitdrukkingen. Overigens spreken steeds meer Grieken redelijk goed Engels. Naast de normale wandelingen op woensdag en zaterdag wordt er, indien mogelijk, elke maand op de avond waarop het volle maan is, een “full moon walk” georganiseerd. Bergopwaarts, zodat we de zon zien ondergaan en de maan zien opkomen. Een schitterende ervaring. Met daarna, voor de gezelligheid, een etentje voor belangstellenden. In principe worden er in juli en augustus geen tochten georganiseerd, dan is het simpelweg te heet. Soms wordt er echter een korte tocht gelopen en wordt de start vervroegd naar bv. 6:00 uur of 7:00 uur. Dan heet het een “early bird walk”. Ook tijdens feestdagen organiseert de groep soms een wandeling met aansluitend een etentje. Leve de gezelligheid, we zijn bijna allemaal pensionado’s.

Komen en gaan
Het is onze bedoeling om regelmatig in Tapia te vertoeven, hoewel Nederland altijd ons thuisland zal blijven. Als we naar Griekenland gaan, reizen we meestal met de auto. Soms rijden we helemaal over land, door Oost Europa dus, ruim 3000 km. Maar vaker rijden we naar Ancona in Noord Italië (ca. 1650 km) en nemen daar de veerboot naar Patras in Griekenland. De boottocht duurt ca. 22 uur, het is dus verstandig om een hut te boeken voor je overnachting. Daarna moeten we nog ca. 230 km rijden langs de kust naar het zuiden, naar ons huis in Tapia. We zijn in beide gevallen minstens 3 dagen onderweg. Vaak maken we echter van de reis een korte vakantie en nemen we een paar extra reisdagen.

Mocht het je leuk lijken om eens in dit gebied te wandelen, ik kan het aanbevelen. Het is gemakkelijk om op eigen gelegenheid hier naar toe te komen. Met de auto ben je dus minimaal 3 dagen onderweg, maar dit is wel een hele leuke ervaring! Met het vliegtuig naar Athene (ca. 3:20 uur ) of Kalamata (ca. 2:45 uur) ben je er binnen een dag. Er zijn volop mogelijkheden om een vakantiehuis, een appartement of een hotelkamer te huren. (Ons huis is niet te huur). En als je dan tóch hier bent, neem dan een kijkje op de site van de Free Walkers en wandel met ons mee. Welkom!!

Fokje Duursma
Augustus 2021