Terug naar de homepage
Terug naar de homepage
Terug naar de homepage
Terug naar de homepage
Terug naar de homepage
Terug naar de homepage
Terug naar de homepage
Terug naar de homepage

Laatst bijgewerkt: dinsdag 30 januari 2024.

De Zwemmer wandeltocht – Burgum (1e verslag) 

Op de rust in Eestrum zag ik door mijn beslagen brillenglazen iemand met een nostalgische ijsmuts op de stoel naast me plaats nemen. Ik dacht de Noorse schaatser Fred Anton Maier te zien. Die had ik in 1966 in de sneeuw op de ijsbaan in Deventer zien schaatsen. Die muts was identiek. Toen mijn buurman begon te praten hoorde ik echter de redacteur van ons onvolprezen verenigingsblad. Hij verzocht me een stukje te schrijven over de Zwemmer wandeltochttocht. Vandaar het stukje dat u nu leest.

Gezien het mistige weer op 10 december was er slechts een paar honderd meter zicht die dag. Mijn stukje zal dan ook over indrukken gaan die dicht langs onze wandelroute liggen.

De start was op het sportcomplex “Nije Westermar” en prachtig complex, dat na de brand, die alles in de as legde in 2017, is aangelegd en in 2021 in gebruik is genomen. We wandelden eerst een stukje door het dorp. Langs de in ca. 1100 gebouwde kruiskerk, de Abdijkerk van het klooster, dat hier heeft gestaan. Ik vraag me vaak af als ik hier loop hoe groot zou het klooster geweest zijn. De provincie Friesland wilde voorkomen, dat de Spaansen het klooster konden gebruiken als uitvalbasis tijdens de 80-jarige oorlog. Daarom mocht iedereen het afbreken. Niemand melde zich hiervoor en toen stak de Provincie het klooster in de brand. We vervolgen onze weg door de Noardermar en langs de Soestpolder. Gebieden, die zijn ontgonnen en drooggelegd door de monniken van het eerdergenoemde klooster. Via de Miensker kwamen we uit bij de Bergumermeer centrale. We wandelden langs het hek, maar de gebouwen waren niet te zien. Hoe anders was het toen ik in mijn werkzame leven zo nu en dan op het dak van d centrale stond. Op heldere dagen zag je de Waddeneilanden, de Martinitoren en de tv-toren van Spannenburg. We staken de Zwemmer over om verder te gaan over een van de oudste wegen van de streek, de Alde Harstewei. Deze weg is in begin 1800 bij de aanleg van de Friese Straatweg tussen Leeuwarden en Groningen buiten gebruik geraakt. Daarvoor was het de belangrijkste verbinding tussen deze steden. Via de Ieswei en de Achterwei wandelden we verder naar de Marwei. Daar op het gras in de brede berm was in de nachtelijke uren een wagenrust tijdens de Friese Woudweg non stop van Lekkum naar Oosterwolde. Een van de medewandelaars herinnerde zich dat ook nog goed. Anderen vonden ons gesprek over de nachtelijke tocht van 110 km maar overdreven. De rust bij vv Jistrum was goed geregeld. De 35 km wandelaars, die een lus langs het Bergumermeer gemaakt hadden konden hier ook rusten. Op de onverharde Heideweg, die bijna op de Achterweg aansluit kun je zien, dat Eestrum vroeger uit drie essen bestond. Akkerbouw is echter verdwenen en nu resten alleen weilanden rond het dorp. We nemen weer een stukje van de Ald Harstewei en bij het Zwartkruis steken we de Zwemmer weer over. Aan de Oostersingel is van enkele percelen de bovengrond afgegraven. De vruchtbare grond had men bij de aanleg van de centrale as nodig om enkele boeren te compenseren. Op de afgegraven percelen groeit weer heide, omdat het zaad nog in de grond zat. Door de mist echter was ons zicht op die percelen beperkt. We wandelden Noordbergum binnen. Ook hier weer de typische waldhûskes, die we eerder aan de Ieswei ook zagen. In verschillende tuinen stonden borden “te keap”. Soms stond de handel ernaast, eieren, fietsen, grasmaaiers etc. etc. Een andere keer stond alleen het bord er nog. Kenmerkend voor de Friese Wouden deze manier van verkoop door particulieren. De marktplaats van de Wâlden zullen we maar zeggen. Na de tweede rust bij de vv Noordbergum was het nog een uurtje naar de finish. Niet door het gebied van de waterleiding deze keer, maar erlangs. Nog even de trap naar de kantine op om ons af te melden. De betonnen treden kraakten niet, maar de meeste wandelaars wel. Ondanks de mist een zeer geslaagde tocht. Jammer voor de thuisblijvers, die hebben toch wel iets gemist. Er wandelden 270 wandelaars mee op deze tocht. Dat zouden er veel meer moeten zijn vind ik.

Waar zijn de wandelaars gebleven, die we voor de corona altijd meewandelden? Misschien moeten we deze mensen vragen weer mee te wandelen. Hoe meer zielen hoe meer vreugd toch.

Hen Pots

 

Het volgende verslag werd spontaan toegezonden door ons nieuwe FLAL-lid Henri Bos. Hartelijk dank Henri!

De Zwemmer wandeltocht – Burgum (2e verslag) 

Ik ben altijd wel een wandelaar geweest, sinds de corona periodes is het allemaal wel veel meer geworden. Van korte wandelingen in het mooie Twente werd het al snel meer, en verspreid over Nederland en Duitsland.
Aan het begin van 2022 heb ik voor de eerste keer deelgenomen aan een mooie wandeling van FLAL, de IJstijden wandeltocht in Oldenmarkt. Een redelijk bekend terrein aangezien mijn vader uit Westellingwerf komt. Ik ben van geboorte een Tukker, maar heb Fries bloed. De tocht in Oldenmarkt is mij zeer goed bevallen met als gevolg dat FLAL een beetje meer op mijn radar is gekomen.

In het weekend van 11 december was het dan eindelijk weer zover. Op vrijdag met de auto vanuit Hengelo richting het noorden. Onderweg even een stop gemaakt bij het Dwingelderveld voor een korte wandeling, zeg maar even de benen strekken. Na deze korte stop ging de reis verder naar Hurdegaryp, waar we een hotel hadden geboekt. Burgum ligt dan nog maar op een steenworp afstand.

Op zaterdag liep de wekker mooi op tijd af, alsof het geen weekend was. Na een heerlijk ontbijt, de inwendige mens moet gesterkt zijn voor een mooie wandeling, ging de reis naar Burgum. De sporthal was eenvoudig en snel gevonden. Na aanmelden voor de 25K zijn we ook al snel op pad gegaan. Het was een mistige dag, de wereld was deze dag behoorlijk klein. Het geeft wel een speciale sfeer aan de tocht. Ik houd er van. Zoals altijd track ik de route met Komoot, gemaakte foto’s worden dan automatisch gekoppeld aan de locatie. Mooie plekken zijn zodoende eenvoudig terug te vinden, zeker op plaatsen waar je normaal gesproken nooit komt. Achteraf is de route dan ook eenvoudig nogmaals te lopen.
Na een klein stukje door Burgum, de plaats is groter dan ik had verwacht, ging de tocht al snel door het buitengebied. Mooie bospaden, goed begaanbaar, met af en toe stukken “banjeren door de drek”. Van de Friese vergezichten was echter geen sprake, dit natuurlijk vanwege de mist. Het eerste pauzepunt in Jistrum kwam al vrij snel in beeld en we werden verwelkomd met “Wolkom by vv Jistrum”. De kantine zat goed vol, de bril was snel voorzien van matglas vanwege de warmte. De keuze om buiten de koffie op te drinken was gemaakt. De koffie smaakte lekker en na een bezoekje aan het toilet ging de tocht verder.

Volgens de routebeschrijving gingen we op weg naar Noardburgum, het volgende pauzepunt. Onderweg hebben we genoten van hetgeen nog wel te zien was. Gemaakte foto’s geven altijd weer een fijne terugkijk op hetgeen je gedaan hebt. Het stukje langs de Rijksstraatweg was voor mij het minst fijne om te lopen. Geef mij maar de bospaden, weg van het verkeer. Gelukkig was dit stuk niet zo heel erg lang. Tijdens het oversteken hebben we goed uitgekeken! De tocht verliep verder zonder problemen en voor we het in de gaten hadden, waren we alweer bij het pauzepunt, nu bij vv Noardburgum. De soep was heerlijk en de prijzen zijn voor ons bijna niet meer te begrijpen. Twee kommen soep voor €3. Helemaal top!
Helaas dan toch nog weer een stukje langs de Rijksstraatweg. Laat ik het persoonlijk maar zien als een verbindingsweg naar fijnere paden/wegen.

De Zwemmer wandeltocht was voor mij de tweede FLAL tocht en ik heb er van genoten. De organisatie was voortreffelijk, veel wandelsportverenigingen kunnen hier nog veel van leren. Na deze tocht heb ik mij dan ook aangemeld als donateur en hoop in de toekomst nog veel vaker te kunnen genieten van wandeltochten door FLAL georganiseerd.

Vriendelijke “Tukker” wandelgroet,

Henri Bos